αλλά ζεστή.....στις καρδιές.... το βλέμμα της κυρίας όλο αγωνία να βγει έξω, μη χάσει κάτι που συνέβαινε εν αγνεία της. Ο αγέρας χτυπούσε τα κρύσταλλα μα αυτή αλλού! Tα τρυπημένα παραπέτα της παράγκας μάζευαν ξερά σαν ψίχουλα, τριαντάφυλλα.... Βρήκαμε μια λιωμένη παράγκα και την κάναμε καφενέ για το γούστο μας.... Μας κάλυπτε ο τεκές από τα τσιγάρα.... Έκρυβε....προσπαθούσε...τα δάκρυά μας.... Ένας μας αναζωπύρωνε συνέχεια την φωτιά... ήθελε οι φλόγες να μαγεύουν τα πρόσωπά μας... Τα ήθελε ιδρωμένα... Ήθελε να γίνει ο Ιππότης της αφήγησης.... όλοι θέλαμε να ματώσουμε απ΄το σπαθί του..... Bέλη θέλανε να ρίξουνε Πιο πολύ για να φάνε έστω καμιά γροθιά απλά για να πουν πως ήταν εκεί στον αχό της μάχης..... μακρυά από την καθημερινή μιζέρια..... Εκείνη την νύχτα..... πάλευαν οι καρδιές τους για τα μάτια μιας γυναίκας μα αυτή σε ένα παιδάκι το μυαλό της.... Ο Εdwin, ο Ιππότης της το μωρό της..... έψαχνε για σύμβολα αγνότητας Όλοι οι παρεβρισκόμενοι χάιδευαν τις...